Hey mensen,

Nou, daar zit ik dan... In mn hut. uitzicht op een ont-zettend prachtige finse natuur !

Even bij het begin beginnen.

Zondagmorgen hebben pap, mam en evi me weggebracht naar Schiphol. De rit verliep vlot en we waren er dan ruim op tijd. Toen ik uit de auto stapte besefte ik dat dat de laatste keer in lange tijd was, dat ik daarin mee mocht rijden in leuk gezelschap.

Kantoor bleek alles mooi geregeld te hebben, en ik mocht 2x 23kg meenemen, plus 18kg handbagage ! Ik hebna het inchecken van de koffers afscheid genomen van pa en ma, wat ik vrij apart vond. Na de douane had ik rustig de tijd hier en daar eens rond te kijken en heb geweldige pret gehad om andere mensen. Wat een volk loopt daar zeg..

Terwijl ik bij de gate zat te wachten kwam er een jongen aan die me bekend voorkwam. Nadat ik een oranje map uit z'n tas zag steken bleek het de vakantiewerker te zijn! Simon, zit op dezelfde school als mij, alleen op het HBO i.p.v MBO.

We vlogen met een A319 van Finair naar Helsinki. We vertrokken met vertraging maar landden ongeveer zoals gepland. De vlucht was geweldig. Ik zat eerste klas. Kreeg je van die gekke handdoekjes, BLOEDHEET! Hop, ik gelijk dat ding tegen m'n buurvrouw aangesodemieterd die dat niet erg leek te waarderen. Ik kreeg al argwaan toen die stewardess ze serveerde met een nijptang...

Nou, na een aangename vlucht kwamen we aan op Helsinki. Tijdens de nadering hoorde ik een man een rij naast me praten over een motor die aan de beschrijving van de motor voldeed die in 'mijn' schip staat. Ik die man aangesproken, bleek het een monteur van MAN te zijn om bij ons een probleem met software van de hoofdmotor op te lossen.
Even voor de duidelijkheid, deze grap kost duizenden euro's.

Nou, overgestapt op een ander vliegtuig. Hier zaten we met 30 mensen in.
Bij aankomst op het zeer kleine vliegveldje waar de 'terminal' de grootte heeft van metrostation Coolhaven, duurde het geen 5 minuten of alle koffers waren er.

Een taxichauffeur heeft ons 20 minuutjes lang naar het Schip gereden, waarbij we konden genieten van de fantastische natuur. Tijdens de vlucht overigens ook al m'n ogen uitgekeken, wat een prachtig land!
Ruig landschap met veel, dicht op elkaar staande bomen en een helderblauwe zee met hier en daar een klein eilandje; ook vol met bomen die tot aan de waterlijn staan.

Bij aankomst viel onze mond open. Wat een reusachtig ding!
We zijn naar binnen gegaan (een hele klim overigens, met 40kg bagage) en hebben nog mee kunnen eten. We hadden rijst met iets wat leek op wat wij ook gewoon bij de Chinees hebben.

Vervolgens kregen we een hut toegewezen (ik tijdelijk een andere) en zijn we na een film in de 'officers lounge' (een kamer met relaxte stoelen, een bar, grooote flatscreen, nintendo wii) naar bed gegaan.
Grappig is dat het nooit donker wordt op het moment, omdat we zo ver Noordelijk zitten.

Vanochtend was het half 8 eten in de officer's mess, waar het eten in buffetachtige vorm staat. Lekkere eitjes op alle mogelijke manieren, best hoor.
We zijn begonnen met de familiarisatie. Dit houdt in dat we bekend worden gemaakt met de veiligheidssystemen, procedures en dergelijke.
Omdat ik in de machinekamer begin ben ik na de algemene ronde doorgegaan naar de MK (MachineKamer. Onthouden, komt vaker terug). Daar heb ik van de Indonesische stagair gehoord waar de nooduitgangen zich bevinden, maar ook de noodgenerator en dat soort zaken. Ik wil nu proberen me zoveel mogelijk in de procedures te gaan verdiepen voor bijvoorbeeld een oil spill.

Ik heb om 4 uur nog met dezelfde stagair een 'wachtrondje' gelopen. Daarbij kijken we naar de systemen in het algemeen, maar ook specifieke temperaturen, drukken en toestanden.

DIT SCHIP IS HUGE !

De machinekamer staat een motor in die 3 verdiepingen in gebruik neemt. Hij is net zo hoog als een gemiddeld rijtjeshuis. De hele machinekamer telt zo'n 6 verdiepingen, maar als je kijkt waar je naartoe moet lopen voor bepaalde systemen, zoals een ketel voor de verwarming (die 2 verdiepingen hoog is) zijn het geloof ik 9 verdiepingen.
We hebben 3 generatoren voor de stroom, en daaromheen nog heel veel andere systemen om deze dingen aan de praat te krijgen en houden.

We hebben ook een zwembad hebben we ontdekt! op zo'n ... nou wat zal 't zijn, 15 meter hoogte op het C-dek aan stuurboordszijde, waar je een prachtig uitzicht hebt.

Inmiddels lig ik in een andere hut, iets ruimer, netter, en met een schermpje waar ik alarmeringen van de brug en machinekamer kan krijgen. Ik kan dan uitlezen waarom er een alarm is en daar op inspelen. Als er vannacht een temperatuur te hoog word zal het alarm gaan en ik als n speer uit mn bed moeten om er vervolgens achter te komen dat het allang opgelost is door de WTK's (machinisten) die er veel eerder zijn dan mij natuurlijk.

OVer t algemeen prima schip hoor, overal Airco en t is best uit te houden.

Voor school moet ik veel doen, maar na deze week, als ik hopelijk wat meer gewend ben zal ik eens kijken of ik voorzichtig aan n verslag kan gaan beginnen.

Morgen zijn we als het goed is klaar met het lossen van zo'n 38000 kuub propaan.
Dan gaan de WTK's volgens mij een zuiger trekken, en ze hebben gevraagd of ik erbij wil zijn. Wat ik natuurlijk hartstikke leuk vind! Dit doen ze pas na het lossen omdat, als we geladen zijn, we eigenlijk op eigen kracht weg moeten kunnen komen.

Na het lossen gaan we in ballast (leeg) naar Noorwegen, om daar een lading voor Antwerpen op te pikken. Wat nog niet zeker is overigens !
Dus we wachten wel af.. Ben benieuwd.

Overigens vandaag al m'n eerste dipje gehad waar ik erdoorheen zat. Ik hoop deze niet snel weer te krijgen en snel gewend te zijn aan.. alles.

't Is heel apart, ik heb gewoon spierpijn.
Om beneden in de MK wat te halen moet ik 8 trappen af voordat ik bij de ingang van de MK ben, en vervolgens moet ik nog 4 trappen af voordat ik er ben.

Dit is echt groot... Maarja alles went.

Goed, ik ga er weer vandoor.

Bedankt voor de support vanaf thuis iedereen!

Groeten vanuit Tornio